20.4.09

Ο "Βασιλικός" Κήπος


Αναρωτιέμαι πως θα ήταν ο εθνικός κήπος αν δεν εξοριζόταν η Αμαλία. Μάλλον θα ήταν διπλάσιος σε έκταση και η ίδια δεν θα βρισκόταν παραγκωνισμένη και λησμονημένη από τη συλλογική μνήμη.

Όπως συμβαίνει συχνά, η ιστορία κράτησε το όνομα του Όθωνα αποβάλλοντας την ταπεινή του ακόλουθο, Αμαλία.

Δεν γνωρίζω κανέναν που να νιώθει ευγνωμοσύνη για αυτό το έργο της. Προσπαθήστε να αναλογιστείτε την έκταση αυτή χωρίς τον κήπο, ενταγμένη στο σεληνιακό τοπίο της πόλης. Μια λύπη.

Χτες έμαθα ότι υπάρχουν ειδικές χελώνες νερού και άλλες, που δεν ξέρουν κολύμπι. Τις χάζευαν στον κήπο κάτι αμερικανάκια και ήταν LOUD.

Σκέφτηκα την Αμαλία και τα όνειρά της για τον "πνεύμονα" της Αθήνας:
«Όλος ο κόσμος είναι με το μέρος μου. Είναι καταγοητευμένοι. Μόνον ένας εφημεριδογράφος θεώρησε απαραίτητο να παραπληροφορήσει τον κόσμο γράφοντας ότι [αυτή η ιστορία] κόστισε στο κράτος 60.000 δραχμές, ενώ δεν κόστισε βέβαια ούτε δεκάρα. Όλη η ιστορία θα πληρωθεί φυσικά από την τσέπη μας και δεν θα φτάσει ούτε τις 3.000, μαζί με το φιλοδώρημα για τους ναύτες κ.λ.π., κ.λ.π., διότι τα ίδια τα δέντρα κοστίζουν όλα μαζί 280 δραχμές. Ωστόσο η εργασία, η μεταφορά... Αλλά τι τον νοιάζει τον κόσμο, που δίνουμε σε φτωχούς ανθρώπους την ευκαιρία να κερδίσουν κάτι! Δεν είναι Έλληνες αυτοί που παίρνουν τα χρήματα; Δεν μένουν τα χρήματα στη χώρα, και δεν είναι [οι φοίνικες] αφάνταστα ωραίο στολίδι για την πόλη;».

...