31.1.11

Τhe Long Island Nomi


[* O Σκετς μου θύμισε τον Κλάους Νόμι -στις 24 Ιανουαρίου είχε γενέθλιο/ με αποτέλεσμα να επανέλθω στο ξεχασμένο από καιρό The long island four (1980)/ κάποιου Anders Grafstrom για τον οποίο δεν κατάφερα να ανακαλύψω τίποτα απολύτως/ ο μόνος Άντερς Γκράφστρομ που βρήκα ήταν ένας Σουηδός παπάς/ που στην ξυλογραφία μοιάζει σα να τον έχει γλύψει γίδα/ τελοσπάντων στην ταινία εκείνη ο Νόμι είχε ένα μικρό ρόλο/ το ότι δεν κατάφερα να την βρω ποτέ είναι ένα θέμα άλλο/ που πονάει/ άουτς]

26.1.11

She's jazzy

.....................................

Coachella 2011

...................................................................................
[*Νόου οφφένς. Πραγματικά μόνο ο Έλβις λείπει. ΟΚ και ο Καουρισμάκι αν ήταν τραγουδιάρης (κλικ/ ζουμ στην εικόνα για να δείτε όλα τα ονόματα)]

Άκι'ς μπόυς

Άκι ο Μεγαλοπρεπής

Sobre las olas

^^^







[*Αυτός εδώ ο χαλαρουίτος κύριος με το βιολάκι είναι ο Χουβεντίνο Ρόσας ο οποίος συνέθετε για πλάκα και αντάλλασε βάλς όπως αυτό εδώ με ένα ζευγάρι παπούτσια. Το βασικό θέμα της σύνθεσης χρησιμοποιήθηκε αργότερα στο τραγούδι The loveliest night of the year -πρωτοακούστηκε στην ταινία The great Caruso (1951) -και γκες ουότ;!;!;!;!!! (χα! πριν το ανακαλύψω στοιχημάτιζα μια τοις χιλίοις να μην είχε διασκευαστεί από τον Ολαβι Βίρτα)
.

21.1.11

Η συκιά

Η συκιά είναι το πρώτο δέντρο σε πραγματική κίνηση που θυμάμαι να έχω παρατηρήσει/ κι αυτό ήταν στη δευτέρα δημοτικού/ σε κάθε αλλαγή εποχής βγαίναμε στο μεγάλο κήπο του σχολείου/ στοιχισμένοι βαδίζαμε αργά/ περνώντας έξω από τις αίθουσες της τετάρτης / κι αφού φτάναμε στο περιβόλι παρατηρούσαμε από απόσταση ασφαλείας, υπνωτισμένα, το δέντρο/ καταχείμωνο/ άνθη στα γύρω παρτέρια κι άγρια δεν υπήρχαν/ το καθαρό, αφράτο κοκκινόχωμα δημιουργούσε ένα βαθύ αυλάκι γύρω από τον κοντό κορμό/ η εικόνα του γυμνού δέντρου με τον σταχτή σκελετό ήταν το πιο καταθλιπτικό/ βαρετό θέμα συζήτησης της σχολικής μου ζωής/ στην ερώτηση τι παρατηρείτε ήθελα να χασμουρηθώ/ κι έπειτα να αποκοιμηθώ στο μικρό παγκάκι μπροστά στις πικροδάφνες/ υποθέτω ότι πέρασε πολύς καιρός απ' την τελευταία φορά/ σήμερα είδα και πάλι -στο πάρκο του Ευαγγελισμού (απ' την κάτω μεριά)/ έπειτα από τόσα χρόνια/ εκείνη την αξέχαστη συκιά / ολόιδια, αγέραστη, απαράμιλλα εκφραστική στη γύμνια της/ τόσο που η ταύτιση της με χορεύτρια του κοντέμποραρυ ντανς ήταν σχεδόν απόλυτη/ ανάμεσα σε διάφορα άλλα άσχημα πράγματα/ υπήρχε εκεί ένα παρελθόν ένα παρόν κι ένα μέλλον.

13.1.11

Σλαβικοί θησαυροί

Την ώρα που η Τατιάνα με κυνήγαγε γύρω γύρω για να μου υπαγορεύσει τη λεττονική εκδοχή της ουκρανικής *μπορστ/ σκεφτόμουν τους πατατοφάγους του Βαν Γκογκ στη σλαβική εκδοχή/ την Τατιάνα μωρό με μάλλινες κάλτσες και μακρυμάνικη φανέλα ή βρακί από λινάτσα (καμιά σχέση αλλά είναι γνωστή η αδυναμία μου στους χαρακτήρες του Ντίκενς)/ σκυμμένη πάνω από μια γαβάθα αχνιστή μπόρστ/ ίσμπα, Σολζενίτσιν και σλαβικός μεσαίωνας/ Ματριόνα και μορφές που εξατμίζονται σαν υγρασία στα κουτάλια/ οι χοντρές χωρικές με τις γαλότσες και τα μουστάκια/ με μιά φράση all that meat and no potatoes .

*Συνταγή για μια μαρμίτα Μπορστ (και για όσους έχουν ευαισθησία στα δόντια)
-κοτόπουλο
-φασόλια (μουλιασμένα για ένα βράδυ ή κόκκινα φασόλια Κύκνος)
-πατάτες καθαρισμένες και κομμένες σε μεγάλα κομμάτια
-ένα μικρό λάχανο
-κρεμμύδια
-καρότα
-παντζάρια (βρασμένα και κομμένα σε κύβους/ διατίθενται βρασμένα στα σουπερμάρκετ)
-πιπεριές (πράσινες)
-ντομάτες στο μπλέντερ
- 3/4 ποτηριού πουμαρό
-μαϊντανός
-αλάτι
-πιπέρι

Βράζω το κοτόπουλο (να ψηθεί) μαζί με τα φασόλια (να μαλακώσουν) και τα παντζάρια. Στη συνέχεια προσθέτω τις πατάτες. Ταυτόχρονα ετοιμάζω τα κρεμμύδια. Τα τσιγαρίζω και μόλις πάρουν χρώμα χρυσαφί ρίχνω μια κουταλιά αλεύρι. Στη συνέχεια ρίχνω στο τηγάνι τα καρότα και τις πιπεριές και στη συνέχεια τις ντομάτες και το πουμαρό. Χαμηλώνω τη φωτιά και αφήνω να σιγοβράσουν για δέκα λεπτά περίπου. Ίσως χρειαστεί να ρίξω και μερικές κουταλιές νερό. Στο σημείο αυτό πιτσιλάνε τα πάντα. Προφυλάξου. Πίσω στην κατσαρόλα οι πατάτες και τα υπόλοιπα είναι έτοιμα. Προσθέτουμε το λάχανο κι ό, τι έχουμε ετοιμάσει στο τηγάνι, αλατοπιπερώνουμε και βράζουμε για περίπου 15 λεπτά. Στο τέλος ρίχνουμε λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό. Σερβίρουμε. Χαζεύουμε τους κόκκινους ιριδισμούς προτού καταβροχθίσουμε λαίμαργα το πρώτο πιάτο.

5.1.11

Καλή Χρονιά



Την ώρα που δεν κοίταγε κανείς/ με τα μούτρα στα σκαφάκια με τα παστά σύκα και τους χουρμάδες/ διέφυγα στο διάδρομο όπου βρισκόταν η σιφονιέρα από ξύλο τριανταφυλλιάς/ στην αριστερή μου παλάμη έλιωνε ένας καραφλιασμένος κουραμπιές/ τράβηξα αργά το δεύτερο συρτάρι/ ψαχουλεύοντας με καρδιοχτύπι στο μισοσκόταδο/ η άχνη σύντομα θα με πρόδιδε/ η κεραμεική σβούρα/ βρισκόταν στην ίδια θέση που την είχε αφήσει ένα παιδί/ θαρρείς πριν από τη γένεση του γαλαξία/ δηλαδή των παιδικά πάντων, ποτών και ατελεύτητων/ δίπλα στο Υπεραρσενικό του Alfred Jarry/ απρόθυμα έφερα τον λιωμένο κουραμπιέ στο στόμα/ στον καθρέφτη είδα ένα πρόσωπο που δεν το γνώρισα/ αλλά ο αργός βηματισμός του Αυγουστίνου επανέφερε την τάξη στο χάος/ αργά χθες σε κείνο το παλιό σπίτι.